Czym fotografuje?
Czyli mój teleobiektyw do zadań specjalnych.
I zacznę od złej strony, bo ma on tylko jedną – waga. Tamron 70-200 mm G2 to 1,5 kilograma sprzętu. I na tym koniec minusów.
Nie pisałam jeszcze o sprzęcie na jakim pracuje a tak bardzo chciałabym się z Wami podzielić moją radością. Na pierwszy rzut idzie Tamron 70-200 mm f/2.8. Nie będzie tutaj przelewania danych technicznych i osiągów, które można sobie wyszukać na specjalistycznych stronach, które zajmują się sprzętem fotograficznym. Napiszę o tym dlaczego zdecydowałam się dokładnie na ten sprzęt i jakie są moje odczucia jako użytkownika.
Głównie fotografuję obiektywami stałoogniskowymi i w całej mojej szklarni mam tylko tą jedną perełkę, która jest zmiennoogniskowa. Decydując się właśnie na ten model niebywale istotne było dla mnie światło, a jak widać wyżej ta sztuka posiada f/2.8 – co daje ogrom możliwości, pracy nawet w najtrudniejszych warunkach. Do tego światła dostałam jeszcze szybki i super cichy autofokus napędzany ultradźwiękowym silnikiem USD. I absolutnie nie mam pojęcia jakie ma znaczenie czy jest on ultradźwiękowy czy nie i co oznaczają te literki, ale jako praktyk mogę powiedzieć, że działa. Mam porównanie bo kiedyś miałam przyjemność pracować na sprzęcie Sony i właśnie przy tym aparacie Sony miałam teleobiektyw, który waga bym bardzo zbliżony do Tamrona. I niestety na na tym można zakończyć ich porównanie, bo tam autofokus przede wszystkim nie trafiał. Po drugie chodził jak czołg i było słychać jak usiłuje spełniać swoją rolę nawet z kilkunastu metrów no i był ciemny.
Zastanawiam się jak wyjaśnić w taki najprostszy sposób dlaczego tak ważny jest szybki i celny(!) autofokus.
Już wiem. Wyobraźcie sobie, że robicie zdjęcia biegnącemu psu w wysokich trawach. Ten pies biegnie w Waszą stronę, ale nie tak zwyczajnie po prostej, on jest rozpędzony i skacze ponad trawami, raz jest raz go nie ma, raz jest 20 metrów od Was a raz 10, a kolejnym razem 15. Macie wycelowany w niego obiektyw, kadrujecie, palec na spuście migawki i jeśli macie Tamron 70-200 mm f/2.8 G2 to ten ułamek sekundy kiedy pies wyskakuje ponad trawę Tamron zdąży wyostrzyć i dać Wam cudownie ostre zdjęcie. Nawet jeśli jest 15 minut przed zachodem słońca, a pies właśnie biegł w cieniu. Podobno na ostrość zdjęcia ma jeszcze wpływ system kompensacji drgań w tym Tamronie, ale szczerze, nie wiem, nie miałam okazji poznać się z panem systemem, ale wiem, że jakość zdjęcia jest bardzo dobra.
Zastosowanie obiektywu zmiennogniskowego Tamron 70-200 mm f/2.8 G2
Ja znajduje zastosowanie dla mojego Tamrona głównie w reportażach. Co dla mnie jest bardzo istotne to, że ten obiektyw dzięki właśnie wspomnianemu wyżej super szybkiemu silniczkowi autofokusa daje poczucie podążania za celem i absolutnie nie mam pojęcia jak to wytłumaczyć, to trzeba poczuć:). Daje mi to ogromną frajdę podczas robienia zdjęć.
Co mogę jeszcze dodać, w fotografii ślubnej, plenerowej ważna jest też jakość wykonania sprzętu. Oczywiście ważne jest czy fotografie odzwierciedlają to co chcemy uzyskać, ale również to czy po 15 plenerach obiektyw będzie cały latał a obudowa będzie luźna. Tamron 70-200 mm f/2.8 ma metalową obudowę i jest odporny na wilgoć i kurz a to świadczy o jakości wykonania i w moim przypadku sprawdził się.
Na koniec mogłabym dodać jeszcze klika zdań o dystorsji, winietowaniu i plastyce obrazu, ale w ogóle czy kogoś to interesuje? A jak Was interesuje to zapraszam do moich zdjęć i odszukania tego wszystkiego na zdjęciach 😉
Poniżej mały słowniczek pojęć:
Autofokus – jest to to automatyczny system ustawiania ostrości.
Obiektyw stałoogniskowy – to takie gdzie ogniskowa obiektywu ma stałą niezmienną wartość.
Obiektyw zmiennoogniskowy – to taki gdzie możliwa jest płynna regulacja długości ogniskowej.
Zapraszam na profil na Facebooku: Magdalena Mieńko Photography
Jeśli macie jakieś pytania piszcie w komentarzach lub do mnie bezpośrednio na kontakt.